-
1 załopo|tać
pf (załopocze a. załopoce) vi 1. (wydać odgłos) [chorągiew, żagiel] to flutter, to flap- ptak załopotał skrzydłami the bird flapped its wings ⇒ łopotać2. (poruszyć się gwałtownie) to flutter- ryba załopotała w sieci the fish fluttered in the net- serce jej załopotało her heart flutteredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > załopo|tać
См. также в других словарях:
załopotać — dk IX, załopotaćoczę (załopotaćocę), załopotaćoczesz (załopotaćocesz), załopotaćocz, załopotaćał «wydać charakterystyczny odgłos powstający wskutek uderzenia powietrza o jakąś płaszczyznę; spowodować powstanie takiego odgłosu» Żagiel załopotał.… … Słownik języka polskiego
